یادی کنیم از امام و شهدا آن مردان بی ادعا

آری، این سرای جاودانی نیست و فناشدنی است. آنچه باقی می ماند سرای دیگر است. به فکر سرای دیگر باید بود. اینجا منزل موقت است. منزل حقیقی جای دیگر است. لحظه ای در مرگ تفکر کنید. از مرگ هیچ فراری نیست و شربتی است که همه آن را می چشند. شهید علی صادقی قمی
 همیشه مرتب و آراسته می گشت، اما دنبال خرید نبود. تا جایی که خواهرها به او اعتراض می کردند: چرا چیزی برای خودت نمی خری؟ طاهره جواب می داد: پس اینها که دارم، چیه؟ می گفتند: آخر پول هایت را چکار میکنی دختر! و طاهره می خندید و از جواب طفره می رفت.بعدها فهمیدیم پول هایش را، خرج دوستان و همکلاسی هایی می کند که اوضاع زندگی شان چندان رو به راه نبود. برایشان لوازم التحریر می خرید. کیف و کفش و حتی خوراکی زنگ تفریح. گاهی وقت ها، حتی به خانواده هایشان هم کمک می کرد.این ها را دیر فهمیدیم. وقتی در برگزاری مراسم شهادتش، دوستانش دسته دسته می آمدند و با جان و دل، کمکمان می کردند و می گفتند: هرچه قدر کمک کنیم، عوض خوبی های طاهره نمی شود.
شهیده طاهره هاشمی