شهیدی که داوطلبانه خود رابه ساواک معرفی کرد

روایت زندگی یک چریک مبارز از شاگردان دکتر چمران

مجید جعفری 9 مرداد سال 1330 در روستای بزرگ‌آباد از توابع ارومیه به دنیا آمد. خانواده‌ای متدین و مذهبی داشت. پدرش حمدالله، کشاورز بود. حمدالله علاوه بر مجید سه پسر و یک دختر دیگر هم داشت. مجید فرزند چهارم و کوچکترین پسر خانواده بود.
حمدالله و خانواده‌اش مانند بسیاری از خانواده‌های کشاورز آن زمان، زندگی ساده و متوسطی داشتند و زجر و سختی فشارهای حکومت طاغوت و نبود برابری اقتصادی را به خوبی چشیده بودند. مجید در سه سالگی بیمار شد ولی به لطف خداوند شفا یافت. او دوره دبستان را در مدرسه ساعد و بعد از آن را در دبیرستان ابوعلی سینا به تحصیل پرداخت. 

یادی کنیم از امام و شهدا آن مردان بی ادعا

آری، این سرای جاودانی نیست و فناشدنی است. آنچه باقی می ماند سرای دیگر است. به فکر سرای دیگر باید بود. اینجا منزل موقت است. منزل حقیقی جای دیگر است. لحظه ای در مرگ تفکر کنید. از مرگ هیچ فراری نیست و شربتی است که همه آن را می چشند. شهید علی صادقی قمی
 همیشه مرتب و آراسته می گشت، اما دنبال خرید نبود. تا جایی که خواهرها به او اعتراض می کردند: چرا چیزی برای خودت نمی خری؟ طاهره جواب می داد: پس اینها که دارم، چیه؟ می گفتند: آخر پول هایت را چکار میکنی دختر! و طاهره می خندید و از جواب طفره می رفت.بعدها فهمیدیم پول هایش را، خرج دوستان و همکلاسی هایی می کند که اوضاع زندگی شان چندان رو به راه نبود. برایشان لوازم التحریر می خرید. کیف و کفش و حتی خوراکی زنگ تفریح. گاهی وقت ها، حتی به خانواده هایشان هم کمک می کرد.این ها را دیر فهمیدیم. وقتی در برگزاری مراسم شهادتش، دوستانش دسته دسته می آمدند و با جان و دل، کمکمان می کردند و می گفتند: هرچه قدر کمک کنیم، عوض خوبی های طاهره نمی شود.
شهیده طاهره هاشمی